ProZ.com translation contests »
32nd Translation Contest: "Movie night" » English to Tagalog » Entry by Charisma Sinco


Source text in English

Translation by Charisma Sinco (#37315)

To say that I was compelled by Parasite from start to finish is an understatement; its filming style with tracking shots are enthralling. Having watched several Korean films during the London Korean Film Festival, I was familiar with the usual genres employed in such films but Parasite seemed to defy them all! Parasite is comedic, in a quirky way, it is also a thriller, straddles class divisions and also depicts a family tale amongst other genres and is therefore likely to appeal to all ages.

Parasite truly deserves to be watched in a cinema to appreciate its nuances and the stylish cinematography. As a summary, to avoid spoilers, Parasite tells the tale of the interaction between the Park family and the Kim’s, an unemployed family, whose contrasting worlds collide with long lasting consequences.

[...]Bong Joon-Ho manages to pique the audience’s interest with brightly lit shots coupled with the effective use of indoor space, and it is surprising to realise, after the film’s 2 hour 12 minute length, that most of the scenes occur within the Park family’s home. The mundane elements of domesticity are displayed with an intriguing perspective showcasing Bong Joon-Ho’s flair. It is a slow burner but you will revel in its beauty and ingenuity as Parasite convinces that it operates solely on one level but it is in fact multi-layered and depicts social realism with empathy and pathos.

The cast are beguiling to watch, every facial movement and action is accentuated, even the mere act of walking up or down stairs can convey hidden meaning, which the camera fragments. Levels of unease are also created by virtue of that effective use of space with unusual camera angles and dramatic weather conditions ratcheting up that sensation. There is a surreal nature to Parasite, which its score emphasises, and furthermore the film adopts elements of the absurd devised in such an ingenious way which is truly cinematic magic. Parasite’s apparent eeriness will certainly keep you riveted and would not feel alien to the Twilight Zone school of filmmaking.

The actors are very impressive and add breadth to their roles creating relatability whilst seeming effortlessly cool. When Ki-Woo and Ki-Jeong Kim were working within the Park family home as private tutors they certainly epitomised this level of nonchalant, understated authority creating an aura of mysticism with the unspoken, almost mythical, tutoring techniques employed. Quite simply, the actors Park So-Dam and Choi Woo-Sik, as Ki-Woo and Ki-Jeong, are compelling to watch in the different directions that Parasite follows and they carry these performances seamlessly thereby inviting the audience to be on their side.

[...]Parasite is a remarkable piece of extremely skilful filmmaking, it is simply a must see film, and so I am looking forward to re-watching the film on its UK general release date.
Hindi kaaya-kayang sabihing napilitan ako sa pelikulang Parasite mula simula hanggang huli. Ang estilo ng pagkagawa sa pelikula kasama ang pagkasunod-sunod na kuha ay napakagaling. Ilang beses na akong nakapanood ng mga palabas na Korean sa London Korean Film Festival, pamilyar na ako sa kadalasang mga kategorya ng mga pelikula pero ang Parasite ay palaban! May kakaibang komedya at kilig, may pagkakahati-hati ng klase at may paglalarawan sa kwento ng isang pamilya sa buong kategorya at dahil doon humahatak ito ng mga manunuod sa lahat ng edad.

Nararapat lamang na mapanood ang Parasites sa mga sinehan para mabigyan ng pansin ang pagkakaiba ng ekpresyon, kahulugan at ang estilo ng sinematograpiya. Samakatuwid, upang maiwasan ang mga spoiler, ang Parasite ay nagkukwento ng interaksyon sa pagitan ng pamilya Park at pamilya Kim, na walang hanap-buhay, na nagkabangga ang mga mundo kasama ng walang hanggang kaguluhan.

[...] Si Bong Joon-Ho, ang pumukaw sa interes ng mga manonood na may kakaunting kuha ng mag-nobyo na epektibong nagamit sa panloob na espasyo, at nakakasurpresa, sa haba ng dalawang oras at labin-dalawang minuto, karamihan sa mga eksena ay nangyari lamang sa bahay ng pamilya Park. Nakakaintriga ang mga ipinapakitang matatamlay na elemento ng buhay pamilya, dito ipinakita ni Bong Joon-Ho ang kanyang kahusayan. Nakakainis pero nakakatuwa ang ganda at talino sa paggawa, nakombinse at napatakbo ng Parasite na iisang lebel lamang pero sa katunayan patong-patong ito at naglalarawan sa sosyal na reyalidad na may trahedya at pakikiramay.

Kahanga-hanga ang mga gumanap, may diin ang bawat ekspresyon ng kanilang mga mukha at aksyon, kahit sa pag-akyat o baba lamang ng hagdanan ay may ibig-sabihin na tinipak sa kamera. Ang lebel ng pagkabalisa ay napakahusay at ang epektibong paggamit ng espasyo na may pambihirang anggulo ng kamera at dramatikong kondisyon ng panahon na natutugma sa sensasyon. May hindi kapani-paniwalang diwa ang Parasite, na binigyan ng diin ang buod nito at nakuha ang kakaibang talino na sya'ng tunay na hiwaga sa sinematiko. Di ka talaga makagalaw sa takutan ng Parasite, at hindi ito naiiba sa pag-aaral sa Twilight Zone sa paggawa ng pelikula.

Ang mga aktor na gumanap ay napakagaling na dumagdag ng buhay sa kani-kanilang mga papel na tila walang kahirap-hirap. Nung nakatrabaho ni Ki-Woo si Ki-Jeong Kim sa loob ng bahay ng pamilya Park bilang mga pribadong guro ay napaka-kalmado ng pagkagawa ng awra, mala-misteryosong may kahiwagaan. Napakalakas makahatak nina Park So-Dam at Choi Woo-Sik, sa magkaibang direksyon na tunay talagang nagdadala ng napakagaling na pagganap.

[...] Ang pelikulang Parasite ay isang obra ng mga magagaling sa paggawa ng pelikula. Pelikulang dapat panoorin, kaya't umaasa akong mapanood muli ito sa petsa ng palabas sa UK.


Discuss this entry